Wspomnienia Akowca- Edward Paszkiel. Początek tajemnicy

Edward Paszkiel(środek) z Szarym (po lewo). Po latach

Kapitan Armii Krajowej, działacz niepodległościowy znany pod pseudonimem „Pozew”, chociaż dla mnie był po prostu dziadkiem Adolkiem . Edward Paszkiel,  tajemniczy człowiek, mimo iż zmarł gdy miałem 8 lat to pamiętam go głównie z opowiadań ojca, czy też z dziesiątek archiwów, które po sobie zostawił.

Nawet dziś, 15 lat od jego śmierci, ciągle wychodzą liczne tajemnice które skrywał. Zaczynając od pogłosek dotyczących ukrytego przez niego skarbu(prawdopodobnie broń oraz jakieś dokumenty) poprzez akta dokumentujące jego udział w szeregu działań z ramienia Armii Krajowej.

Wierny żołnierz „Szarego”. Do tego stopnia oddany i zaufany by trzymać pieczę nad dokumentacją oddziału czy też uzbrojeniem swego oddziału. Swe życie poświęcił na pisanie pamiętników, wierszy. Spisywał relacje kolegów z partyzantki. Gromadził listy. 

Wszystko to co robił, miało zawsze jakiś cel, czy tez jawny czy też ukryty. Wszystko było „dla potomnych”.  Często było to niebezpieczne.  W okresie hitleryzmu czy stalinizmu, nikt nie miał dostępu do jego wiedzy. Zwłaszcza rodzina, którą chronił nad życie. Wiele razy UB-ecja starała się zinfiltrować jego środowisko i wiele razy do końca jej się to nie udało. Jednym z „systemów obronnych” był wymyślony, wspomniany wcześniej Adolek. Tym imieniem zwracała się do niego rodzina czy tez przyjaciele. Dzięki czemu łatwo było poznać osobę z zewnątrz. Która tego zwyczaju nie znała.

Życie dziadka to była walka, najpierw ze zbrodniczymi systemami. Którą wygrał. Potem z udarem…
którą niestety przegrał. Żelazny człowiek.

Jednak moim zadaniem tutaj nie będzie rozpamiętywania, śmierci dziadka czy też życie codzienne w komunistycznej Polsce.

Celem tego cyklu jest upublicznienie jego dokumentów (z oryginalnym zapisem) dla „potomnych”. Z mam nadzieję jak najlepszym komentarzem do tego.

Pierwszy dokument, maszynopis, znaleziony w archiwum. Dotyczy początków konspiracyjnych Edwarda Paszkiela. Działającego później w oddziale „Szarego” na terenie Kielecczyzny. Zapraszam do czytania.

(Pisownia oryginalna)

Strona 1

Chorąży Edward Paszkiel „Pozew”                                                                                                                                                                   

Skarżysko-Kam. Norwida 15 m 3                              Moja działalność Patriotyczna i Konspiracyjno-Partyzancka w Orle Białym, P. N(Polska Niepodległa),    B. Ch(Bataliony Chłopskie), i A.K.(Armia Krajowa) 

Urodziłem się 27. maja 1921 r w Skarżysku-Kam. W roku 1939-(czerwiec) ukończyłem dwa lata szkoły Zawodowej przy Państwowej Fabryce Amunicji w Skarzysku-Kam, jednocześnie kończąc drugi stopień Kursu Przysposobienia Wojskowego. Pod koniec sierpnia 1939 r, przyjęty zostałem do pracy w Państwowej Fabr. Amunicji w Skarżysku-Kam. W dniu 1 września zostałem zmobilizowany wraz z wielu innymi kursantami i innymi członkami Związku Strzeleckiego do ochrony obiektów Zakładu co trwało do 7 września. 7 tym dniu dostaliśmy polecenie udać się do Włodzimierza Wołyńskiego, gdzie znajdowały się Zakłady o podobnym charakterze. Już z drogi wróciłem się do domu, ulegając namowom sąsiada, przyjaciela rodziny.  Już w pierwszej połowie września, wraz z moją starszą siostrą Genowefą nawiązaliśmy kontakt z polskimi żołnierzami ukrywającymi się w pobliskich lasach, dostarczając im żywność i ubrań cywilnych, a także ukrywając na razie prowizorycznie otrzymaną od nich broń i wojskowe oporządzenie. W październiku 1939 roku nawiązaliśmy kontakt z członkami Organizacji Orzeł Biały, składając przysięgę przed podpor. Banburą, którego znałem wcześniej z wspólnych ćwiczeń ze Związkiem Strzeleckim. Pod koniec listopada 1939r brałem udział w przekazaniu kilku karabinów wraz z pewną ilością amunicji, jak również kilkunastu sztuk granatów obronnych, nieznanemu mi wówczas przedstawicielowi Organizacji, które miały być przekazane dla oddziału wojska Polskiego, prawdopodobnie Mjr.Hubala.  Po dokonaniu aresztowań wśród Organizacji, mój kontakt został przerwany, a ja dowiedziawszy się o aresztowaniach, na jakiś czas ulotniłem się z domu i dopiero po miesiącu czasu, to jest przed samym Bożym Narodzeniem powróciłem do domu, upewniwszy się przedtem, że nie jestem poszukiwany przez Niemców. W tym też czasie na Milicy powstała Organizacja P.N. i zostałem do niej przyjęty składając przysięgę przed Wacławem Bilskim „Dąb”, otrzymując funkcję łącznika i kolportera prasy konspiracyjnej. Pracując na Zakładach firmy „Hasag”, zagrożony wywiezieniem do Niemiec uciekłem z fabryki i ukrywałem się przez jakiś czas w Skarżysku, lecz kilkakrotny najazd Workschuftów zmusił mnie do wyjazdu ze Skarzyska, najpierw do majątku w Wojciechowicach pow. Opatów, a gdy mój pobyt tam został odkryty, przeniosłem się za Iłżę do maj. Prendocin.